58 lat temu Karol Wojtyła został kardynałem

Karol Wojtyła był jednym z najmłodszych kardynałów mianowanych po II wojnie światowej — sakrę biskupią przyjął w wieku 38 lat, arcybiskupem Krakowa został mając 43 lata, a kardynałem już w wieku 47 lat. Te błyskawiczne awanse wyróżniły go wśród polskich hierarchów i uczyniły naturalnym liderem Kościoła obok prymasa Stefana Wyszyńskiego w czasach komunistycznego reżimu.

W 1978 roku, w wieku zaledwie 59 lat, został papieżem Janem Pawłem II, co pozwoliło mu kierować Kościołem przez 26 lat — najdłużej spośród papieży XX wieku i trzeci najdłuższy pontyfikat w historii.

Choć statystyki podkreślają jego młody wiek, nie oddają w pełni wielkości jego osobowości. Wojtyła był zauważany już wcześniej, m.in. jako aktywny uczestnik Soboru Watykańskiego II. Choć jego nominacja na metropolitę Krakowa wydawała się logicznym krokiem, w rzeczywistości została początkowo zablokowana przez władze PRL, które miały wpływ na obsadę stanowisk kościelnych. Mimo to, jego rola w Kościele szybko przekroczyła granice Polski i zyskała wymiar globalny.

Streszczenie:
Karol Wojtyła wyróżniał się młodym wiekiem na tle innych kardynałów — już jako 47-latek należał do ścisłego grona liderów polskiego Kościoła. Jego nominacje w czasach komunizmu napotykały opór władz, ale szybko został dostrzeżony także przez Kościół powszechny. W 1978 roku został papieżem w wieku 59 lat, co umożliwiło mu sprawowanie trzeciego najdłuższego pontyfikatu w historii.

56 lat temu, 26 czerwca 1967 roku, w Bazylice św. Piotra w Rzymie odbył się konsystorz, podczas którego papież Paweł VI mianował 27 nowych kardynałów, w tym Karola Wojtyłę. Każdy z nowych kardynałów otrzymał kościół tytularny – Wojtyła otrzymał kościół św. Cezarego w Pałacu oraz kościółek Quo Vadis Domine. Wśród nowych kardynałów był także Pericle Felici, który 11 lat później ogłosi wybór papieża Wojtyły formułą „Habemus papam”.

Podczas pontyfikatu Pawła VI kolegium kardynalskie przeszło istotne reformy. W 1970 roku, w motu proprio Ingravescentem aetatem, ustanowiono, że kardynałowie po ukończeniu 80 lat tracą prawo do wyboru papieża. W 1975 roku, w konstytucji apostolskiej Romano Pontifici eligendo, ustalono, że liczba kardynałów-elektorów nie może przekraczać 120.

Warto jednak zauważyć, że już w 1967 roku, po mianowaniu 27 nowych kardynałów, liczba elektorów wzrosła do 118 – praktycznie do poziomu, który formalnie wprowadzono dopiero osiem lat później. Ta liczba obowiązuje do dziś.