Większość krajów UE, w tym Polska, za odsyłaniem migrantów poza Unię

Dybvad, reprezentujący Danię sprawującą obecnie prezydencję w Radzie UE, podkreślił, że wysyłanie osób ubiegających się o azyl poza granice Unii Europejskiej zyskuje na znaczeniu. „Teraz, gdy spotykam się z kolegami z dużych państw członkowskich, takich jak Niemcy, Francja, Polska, Włochy, (...) to widzę, że panuje bardzo silne poparcie dla pójścia naprzód (w tej sprawie)” – zaznaczył minister.

„Financial Times” przypomniał również wypowiedź niemieckiego ministra spraw wewnętrznych, Alexandra Dobrindta, który już w lipcu informował, że „modele (polityki imigracyjnej – PAP) z udziałem państw trzecich cieszą się poparciem większości (krajów członkowskich)”. Dodał on, że „zdecydowana większość państw UE jasno dała do zrozumienia, że Unia musi obrać tę drogę”.

Brytyjska gazeta zwróciła uwagę na zmianę stanowiska UE w kwestii eksternalizacji migracji, łącząc ją z rosnącym poparciem społecznym dla środowisk skrajnie prawicowych. Przypomniano, że zaledwie trzy lata temu Bruksela ostro krytykowała pomysł Wielkiej Brytanii dotyczący wysyłania migrantów do Rwandy na czas rozpatrzenia wniosku o azyl, uznając go za nieludzki i naruszający prawo międzynarodowe. Ostatecznie brytyjski program został zablokowany przez Sąd Najwyższy, który uznał Rwandę za kraj niebezpieczny.

Według informacji „FT”, powołującego się na anonimowe źródła, Niemcy prowadzą obecnie rozmowy z Rwandą na temat wdrożenia programu zbliżonego do brytyjskiego. Szczegóły negocjacji pozostają jednak niejasne, zwłaszcza w kontekście wcześniejszych zastrzeżeń prawnych.

Warto dodać, że rząd w Kigali potwierdził niedawno zgodę na przyjęcie 250 migrantów deportowanych z USA. Ponadto, holenderskie ministerstwo ds. azylu i migracji poinformowało o rozmowach z Ugandą na temat utworzenia „centrum tranzytowego” dla migrantów. „Financial Times” przypomina jednak, że Uganda jest krajem, w którym osoby LGBT+ są narażone na śmiertelne niebezpieczeństwo.

Duński minister Dybvad wyraził przekonanie, że idealnym miejscem dla tego typu ośrodków byłyby „kraje w Afryce Północnej” lub inne „państwa, gdzie władzę sprawują stabilne rządy”.

Źródło: PAP/red