Atrakcja na sobotę: Wróćmy z Krzysztofem Klenczonem na jeziora

"Kiedy wrócą ptaki
Do mazurskich gniazd,
Ruszaj tam, gdzie już żeglarze
Płyną szlakiem gwiazd"

Zapewne już państwo wiecie, że dzisiaj parę słów poświęcę Krzysztofowi Klenczonowi, któremu za życia nie było dane powrócić na Mazury. Klenczon do matury (1959) mieszkał w Szczytnie. W Pobliskich Rumach (urodził się tam Bogumił Labusz (1860–1919) polski działacz mazurski, współzałożyciel Mazurskiej Partii Ludowej, pisma „Mazur” i Banku Mazurskiego w Szczytnie) w 1962 roku krótko prowadził lekcje wychowania fizycznego i stamtąd wyruszył w świat i dołączył do Niebiesko-Czarnych. Potem założył własna grupę Pięciolinie, z których narodziły się sławne Czerwone Gitary.

Krzysztof Klenczon (1942-1981) to jedna z ikon polskiego big beatu. Big-beat, to po prostu przyjęta we wczesnym PRLu (Polska Rzeczpospolita Ludowa) nazwa rock and rolla. Tej ostatniej nazwy nie zaakceptowali bowiem komuniści, jako zbyt mocno kojarzącej się ze "zgniłym zachodem".

Klenczon Skomponował między innymi: Biały krzyż, Kwiaty we włosach, Wróćmy na jeziora, Powiedz stary gdzieś ty był, 10 w skali Beauforta…Trzy ostatnie to moje ulubione jego piosenki.

W roku Krzysztof Klenczon 1973 na stałe wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam zmarł 7 kwietnia 1981 w wyniku ran odniesionych w wypadku samochodowym. Jego żona Alicja postanowiła, że zostanie pochowany w jego ukochanym Szczytnie. I tak się stało. Jego prochy 25 lipca 1981 roku (w dniu jego imienin) złożono na cmentarzu komunalnym przy ulicy Mazurskiej w Szczytnie.

W Szczytnie o Klenczonie przypomina kilka miejsc: pomnik, park i aleja jego imienia, pamiątkowe tablice. W muzeum można zobaczyć fotografie i płyty. Jednak miejscem, które najczęściej odwiedzają jego fani, jest jego grób. Z reguły palą się tam znicze, bo często odwiedzają go mieszkańcy Szczytna i fani (Kwatera BXVI, rząd A)

Rok 2021 jest w szczytnie rokiem Klenczona. Obchody zakończą się w 80. rocznicę jego urodzin — 14 stycznia 2022 roku.

Igor Hrywna