Łąki w mieście - globalna moda czy konieczność? [FELIETON, cz. 3]

Kwietne łąki odgrywają ważną rolę w ochronie różnorodności biologicznej: są źródłem pożytku dla pszczół i innych owadów zapylających przez wiele miesięcy oraz pełnią rolę korytarzy ekologicznych. Dają one również możliwość rozwoju tzw. chwastów polnych, które w dobie intensyfikacji rolnictwa prawie zniknęły z naszego krajobrazu.

Łąki tętniące życiem

Trawnik to zielona pustynia ekologiczna, pozbawiona życia. Nawet idealnie zadbany trawnik jest nieatrakcyjny dla większości zwierząt, zwłaszcza dla owadów zapylających, które w ostatnich latach cierpią z powodu utraty siedlisk i braku pożywienia.
Łąka kwietna, w skład której wchodzi wiele rodzimych gatunków roślin, to enklawa życia biologicznego. Spotkamy tu organizmy różnych poziomów troficznych m.in. bezkręgowce, ptaki, jeże czy żaby. Rośliny zapewnią im miejsce do rozmnażania i schronienie.
W okresie kwitnienia, łąki dostarczają pożytku (pyłku i nektaru) owadom zapylającym czyli pszczołom, motylom, niektórym gatunkom muchówek czy chrząszczy (nie trzeba się martwić, bo ostatnią rzeczą o jakiej myślą te owady, to atakowanie nas i gryzienie). Taka różnorodność roślin w jednym miejscu daje również możliwość do pełnego rozwoju wielu owadów. Trzeba pamiętać, że u motyli larwy, nazywane gąsienicami, odżywiają się zupełnie innym pokarmem niż dorosłe - zwykle są to liście roślin, w dodatku często określonych gatunków. Na przykład gąsienice pazia królowej, pięknego motyla którego spotkamy w Iławie, nie będą żerować na liściach traw czy drzew, ale na dzikiej marchwi, która jest częstym komponentem łąk.

Żmijowiec zwyczajny to atrakcyjna roślina dla pszczół i motyli. W dodatku na liściach gromadzone są zanieczyszczenia z powietrza fot. Magdalena Rudnicka

Łąka to również stołówka dla naszych miejskich ptaków. Wróble, sikory czy zięby znajdą tu coś dla siebie. Rośliny zafundują im, bogate w substancje odżywcze nasiona oraz drobne owady i inne bezkręgowce żyjące na łące.
Pasy łąk wzdłuż poboczy i szlaków komunikacyjnych to również korytarze ekologiczne, którymi zwierzęta mogą się bezpiecznie poruszać. Zwłaszcza, między siatką dróg przecinającą ich naturalne ścieżki migracji. Drogi są jednymi z głównych barier środowiskowych – to znaczy, że dzielą siedliska na części i utrudniają, a czasem wręcz uniemożliwiają migrację zwierząt i roślin między ich fragmentami.

Pierwsza część:
NASZ FELIETON || Łąki w mieście - globalna moda czy konieczność?

Druga część:
NASZ FELIETON (cz. 3) || Łąki w mieście - globalna moda czy konieczność?

Magdalena Rudnicka, oprac. eka