Babcia jest lepsza niż internet! Babcia i dziadek oczami przedszkolaków

— Po co dzieciom dziadkowie?
— Do bawienia się z nimi.
— Do kochania.
— Gdyby nie było babci i dziadka, nie byłoby też mamy i taty.
— I nas by nie było.
— I byłoby smutno na świecie.
— Dziadki bawią się z nami.
— Chodzą do ogródka.
— A mój dziadek zawsze czyta.
— Rozmawiają z rodzicami.
— Mój dziadek pomógł nam z mamą pojechać do logopedy.
— A nam pomógł w remoncie.
— Bo się zna!
— Mój dziadek zna się na rowerach.

— Na czym jeszcze znają się dziadkowie?
— Na łupaniu drzew.
— Na rąbaniu!
— U mnie daleko na wsi mamy tyle drzewa, że hoho!
— Dziadek jest silny.
— Drzewo trzeba przenieść do piwnicy.
— Żeby była ciepła woda.
— A ja pomagam dziadkowi rąbać drzewo.
— Ja też rąbię z dziadkiem!
— Mój dziadek i tata, razem, gdy uderzyli jedną siekierą, to kawałek drewna przepołowił się na pół.
— Mój dziadek zna się na elektryczności.
— A mój prowadzi firmę.
— A mój jeździ po różnych zamkach.
— Mój gra w piłkę.
— Mój był w wojsku.

— A na czym zna się babcia?
— Na gotowaniu.
— Babcie robią pyszne rzeczy.
— Babcie potrafią szyć.
— Moja gotuje ciasta.
— A ja z moją babcią się bawię.
— Moja potrafi piec pierniki.
— Moja babcia umie się bawić w „raz dwa trzy, baba Jaga patrzy”!
— A moja babcia to ogląda.
— Moja babcia też elektryczność robi.
— Robi sobie zdjęcia na pamiątkę.
— Ja kiedyś zrobiłam zdjęcie z dziadkiem i z babcią.

— A jak wygląda babcia?
— Ładnie.
— Ma długie włosy.
— Albo krótkie. Moja takie ma.
— Jest stara.
— Ma laskę i bolą ją nogi.
— A mojej babci nie bolą nogi, bo nie ma laski.
— Babcia ma sto lat!
— Moja ma trzydzieści.
— A moja 39.
— Moja dokładnie 48.
— Moja jest bardzo stara już. Bo mieszka na wsi.

— A jak wygląda dziadek?
— Ma krótkie włosy.
— Ma brodę i wąsy.
— Ma kapelusz.
— Ma jeansy.
— Czasami nosi sweter.
— Nie ma laski, ale chodzi krzywo.
— Mój ma adidasy.
— Mój ma kalosze i krowy.
— A mój ma kury.
— Jak krowy nakupkają, to można w to wejść w kaloszu i nic się nie stanie.
— To są krowie placki.
— Dziadek musi to sprzątać. Wujek też to robi.

— Czego życzycie dziadkom z okazji ich święta?
— Zdrowia, szczęścia!
— Serduszek.
— Całusów.
— Kochania się!
— Żeby byli zdrowi.
— Żeby nogi nie bolały.
— Żeby nie mieli kataru.
— Żeby nie umierali.
— Bardzo ich kochamy. Mogę im zrobić fotkę, bo mam telefon.
— Ja też mam!
— A ja nie mam.
— Dzwonimy często do babci.
— Ja nie mogę, bo nie mam numeru.
— Moja mama dzwoni do nocy do babci.

— O czym najczęściej rozmawia się z babcią?
— O wszystkim.
— Czy przyjedziemy i odwiedzimy.
— Co będzie na obiad.
— Pytamy, a babcia zawsze zna odpowiedź.
— Babcia jest lepsza niż internet!
— Że ich kochamy.

— A o czym rozmawiacie z dziadkiem?
— O całusach.
— O przytulasach.
— Żeby dziadek nie miał kataru.
— Żeby miał siłę.
— Mój dziadek potrafi unieść 30 kilogramów.
— A mój drzewo może unieść.
— Ja kiedyś uniosłem kawałek drzewa.
— I żeby grał ze mną w piłę.
— I żeby nie umarł.
— Żeby odpoczął, gdy będzie sam w domu.

— A co dziadkowie robią, gdy są sami w domu?
— Łupią drzewo.
— Oglądają telewizję.
— Jedzą chipsy przed telewizorem.
— Moi jedzą czekoladę.
— Nic nie robią.
— Chodzą do lasu i zbierają grzyby.
— Robią tort na moje urodziny.
— Trenują.
— Mogą zamówić sobie jedzenie.
— Mogą kupić sobie nowe kurtki, bo nie mogą mieć starych.
— Mogą też kupić nowe buty.
— Mają stare pamiętniki, więc może też chcą mieć nowe.

— Co można podarować dziadkom na prezent?
— Laurkę i zdjęcie.
— Kwiaty.
— Ja bym dał nowe buty.
— Ja dałabym pieniądze. Niech sobie coś kupią ładnego.
— Można dać zdjęcie kota.
— Obrazy.
— Ja cały bukiet, bo mamy daleko łąkę.

— Gdyby dziadkowie nie mieli wnuczków… Jak by wyglądał ich świat?
— Ale byłaby nuda.
— Źle by się czuli.
— To w ogóle możliwe?
— Byliby smutni.
— Ja zawsze przyjeżdżam do dziadków.
— Wnuczki są potrzebne. Żeby dziadki się cieszyły.

— Do czego dzieci są potrzebne dziadkom?
— Do pracowania.
— Do pomagania.
— Ja podaję mojemu dziadkowi laskę.
— Gdy mój dziadek wypiłował drzewo, ja je potem przeniosłem do dziadka.
— A moja babcia sama chodzi o lasce. Nikt jej nie pomaga.
— Ja czasami sprzątam.

— Jakie marzenia mają dziadkowie?
— Żeby ciągle żyli.
— Żeby nas kochali.
— Żebyśmy my ich kochali.
— Marzą o zabawkach.
— Moi chcieliby pewnie siostrę i brata.
— Na bank marzą o zdrowiu.
— Chcieliby dużo dzidziusiów!
— Marzą pewnie o zwierzętach, bo moi nie mają.
— Do mojej babci przyszedł kiedyś lis. Ale poszedł sobie.
— Marzą o samochodzie.
— O nowym domu.
— Na bank marzą, żeby mieć dużo jedzenia.
— O jogurcie.
— O tym, żeby wnuczki ich kochały.
— Ale przecież kochają.
— I to najbardziej na świecie!

Ada Romanowska