Park w Kielarach ma za sobą niezwykłą historię (przedstawiamy ją poniżej), ale z roku na rok coraz bardziej niszczeje. Problem są odwiedzający go turyści i mieszkańcy okolicznych miejscowości.
Nazwa pierwotna jeziora Kielary (w innych źródłach: Jezioro Kielarskie) to Prawszem. Od 1375 roku właścicielem jeziora Prawszem był Jan Kielarski i zapewne stąd wzięła się obecna nazwa jeziora Kielary. Kielary to nieistniejący już dziś majątek rycerski, powstały w XIV wieku. Istotna zmiana w wyglądzie majątku zaszła prawdopodobnie w wieku XVIII, gdyż właśnie wtedy założony został park krajobrazowy. Kielary należały wówczas do szlacheckiej rodziny Milewskich, a później – do ich krewnych (Wakar 1997). Najwięcej informacji o historii Kielar pochodzi z XIX wieku, gdy majątek stał się własnością rodziny Erdmann. Pozostałości cmentarza rodzinnego tej rodziny znajdują się na wysokim wzniesieniu, w odległości około 2 km od ruin zabudowań dawnego majątku. Erdmannowie stworzyli w Kielarach bardzo dobrze funkcjonujący folwark. Zajmowali się hodowlą zwierząt, mieli wiele hektarów ziemi uprawnej, gorzelnię oraz cegielnię, która znajdowała się w sąsiedniej wsi (Kühne 1889, Melcher, Melcher 1907). Do dziś w pobliżu ruin dworu znajdują się pozostałości kamiennych kadzi do produkcji alkoholu, wybetonowanych przez kolejnych właścicieli i spełniających od tej chwili funkcję silosów.
W wieku XX prawdopodobnie istniała w Kielarach niewielka wioska, która została zniszczona podczas II wojny światowej. Aktualnie jej nazwa pojawia się wyłącznie na mapach niemieckich.
Park dworski w Kielarach położony jest przy wschodnim brzegu Jeziora Kielarskiego, w odległości około 8 km na południe od Olsztyna, pomiędzy Rusią i Bartążkiem. Ze względu na specyficzne położenie parku niewiele osób wie o jego istnieniu. Osiemnastowieczny park dworski w Kielarach jest niewielki (aktualna powierzchnia – 0,25 ha) i bardzo zniszczony. W parku znajdują się dwie unikatowe altany lipowe, uformowane z drzew lipy drobnolistnej, charakterystyczne dla parków krajobrazowych. Obie altany lipowe znajdują się w części wschodniej parku.
Park i okolice jeziora kuszą spragnionych kontaktu z przyrodą turystów i mieszkańców okolicznych miejscowości, w tym Olsztyna. Wiele ludzi przyjeżdża nad jezioro, by odpocząć, by spotkać się ze znajomymi. Jednak to, co zostawiają po sobie nie należy do najmilszych widoków. Zdjęcia przedstawiają parking przy jeziorze Kielary. Czy naprawdę nie potrafimy docenić piękna przyrody...?
źródło: "Rocznik Dendrologiczny", zsek.olsztyn.pl, wiadomosci24.pl
W wieku XX prawdopodobnie istniała w Kielarach niewielka wioska, która została zniszczona podczas II wojny światowej. Aktualnie jej nazwa pojawia się wyłącznie na mapach niemieckich.
Park dworski w Kielarach położony jest przy wschodnim brzegu Jeziora Kielarskiego, w odległości około 8 km na południe od Olsztyna, pomiędzy Rusią i Bartążkiem. Ze względu na specyficzne położenie parku niewiele osób wie o jego istnieniu. Osiemnastowieczny park dworski w Kielarach jest niewielki (aktualna powierzchnia – 0,25 ha) i bardzo zniszczony. W parku znajdują się dwie unikatowe altany lipowe, uformowane z drzew lipy drobnolistnej, charakterystyczne dla parków krajobrazowych. Obie altany lipowe znajdują się w części wschodniej parku.
Park i okolice jeziora kuszą spragnionych kontaktu z przyrodą turystów i mieszkańców okolicznych miejscowości, w tym Olsztyna. Wiele ludzi przyjeżdża nad jezioro, by odpocząć, by spotkać się ze znajomymi. Jednak to, co zostawiają po sobie nie należy do najmilszych widoków. Zdjęcia przedstawiają parking przy jeziorze Kielary. Czy naprawdę nie potrafimy docenić piękna przyrody...?
źródło: "Rocznik Dendrologiczny", zsek.olsztyn.pl, wiadomosci24.pl
